اعتبار سقف (Credit Ceiling) به معنای سقف بالایی از اعتباری است که به یک شخص یا سازمان تعیین میشود. این مفهوم معمولاً در زمینه مالی و اعتباری برای محدود کردن حداکثر مبلغ اعتباری استفاده شده است.
وقتی که یک شخص یا سازمان (مانند یک کسب و کار) درخواست اعتبار را از یک بانک یا موسسه مالی میدهد، بانک یا موسسه مالی سقف بالایی را برای مبلغ حداکثری اعتبار تعیین میکند که میتواند استفاده شود. این سقف معمولاً بر اساس عوامل مختلفی مانند تاریخچه اعتباری، درآمد، امتیاز اعتباری و سیاستهای بانکی تعیین میشود.
اعتبار سقف معمولاً در قالب یک مبلغ مالی تعیین میشود و نشان دهنده حداکثر مبلغی است که شخص یا سازمان میتواند از آن به عنوان اعتبار استفاده کند. برای مثال، اگر سقف اعتباری یک شخص ۱۰۰٬۰۰۰ دلار باشد، این به این معنی است که او میتواند تا حداکثر ۱۰۰٬۰۰۰ دلار را به صورت وام یا خط اعتباری دریافت کند.
اعتبار سقف معمولاً توسط بانکها، موسسات مالی و سازمانهای مشابه در نظر گرفته میشود تا ریسک اعطای اعتبار را کنترل کنند و به مشتریان خود امکان استفاده از منابع مالی را با توجه به ظرفیت و توانایی آنها فراهم کنند.